Тоҷикон дар садаҳои VII-XI тамаддуни бузургеро офаридаанд, ки бо номи Renessansi Tojik шуҳрат ёфтааст. Манбаъ: Қубодиёнӣ, Раҳим Мусулмониён. Тоҷикон, 2500 сол... – Душанбе: Адиб, 2005. – 98 с. – С. 42

ФЕҲРАСТ ВА КИТОБҲО

Санги зӯр

Санги зӯр

Маҷмӯаи шеърҳои озод, ғазалҳо, дубайтиву рубоиёти шоир Абдуллои Фозил аст, ки бо пешгуфтори шоиру муҳаққиқ Маликнеъмат Неъматзод манзури ҳаводорони каломи мавзун шудааст. Муаллифи пешгуфтор таъкид мекунад, ки Абдуллои Фозил дар истифодаи вожаҳои зиндаи мардуми Кӯҳистони Мастчоҳ, яъне ба забони адабӣ ворид кардани онҳо саҳми беандоза гузоштааст. Маҷмӯаи ашъори “Санги зӯр” аз 280 саҳифа иборат буда, дар нашриёти “Ориён Принт”-и шаҳри Хуҷанд мунташир шудааст.

Абдуллои Фозил аз соли 2014 инҷониб узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон аст “Пайки умед” (дар маҷмӯаи “Боли парвоз”-1992), “Кафсанҷ”(2006) ном китобҳояш ба дасти хонандагон расидааст.